Jeziora Łagowskie - cykl locje Marka Haltera
Pojezierze Łagowskie to część Pojezierza Lubuskiego. Znajdujące się w jego najwyższej partii Pojezierze Łagowskie z jeziorami Trześniowskim i Łagowskim, dzięki położeniu w głębokiej rynnie polodowcowej, porośniętej ponad 150-letnimi lasami mieszanymi, mają charakter fiordowy. Cisza, spokój – w sam raz na żeglarski urlop!
Region ukształtowało ostatnie zlodowacenie ponad 18 tys. lat temu. Pojezierze Łagowskie jest częścią Pojezierza Lubuskiego. W jego najwyższym fragmencie znajdują się cztery rynnowe jeziora: Trześniowskie, Łagowskie, Buszenko i Buszno.
Jeziora Trześniowskie i Łagowskie otoczone są z trzech stron wysokimi wzgórzami mającymi do 120 m przewyższenia nad lustrem wody. Po północnej stronie wzgórz, w odległości 1600 m, leżą dwa niewielkie, głębokie jeziora: Buszenko (27,9 ha) i Buszno (51,4 ha). Buszenko odwadnia Struga Jeziorna do jeziora Buszno, która wypływając z niego, kieruje się na północ. W okresie wojny obydwa jeziora i Jeziorna Struga były włączone w system MRU. Do dziś stoi tu potężny bunkier – jaz. Obecnie leżą na terenie poligonu Wędrzyn. Buszno, w czasach radzieckich było wykorzystywane jako staw czołgowy. Na południowym skłonie wzgórz ma źródło rzeka Łagowa, która wpada w północnym krańcu do Jeziora Trześniowskiego.
Jezioro Trześniowskie
Należy do najgłębszych jezior polskich. W skali kraju znajduje się na 10. miejscu. Zajmuje dno bardzo głębokiej, wąskiej rynny łagowskiej. Strome, wysokie brzegi, porośnięte starym bukowym lasem podwyższającym je jeszcze o dalsze 30 m, nadają temu miejscu górski charakter. Panują tu wiatry odbite. To może sprawiać pewne trudności początkującym żeglarzom. Niewielka fala buduje się wolno. Brzegi na dużych odcinkach klifowe, niekiedy podmyte, pobrzeża tylko częściowo porośnięte rzadkim, wąskim pasem szuwarów. Brzegi zurbanizowane tylko na południowym fragmencie należącym do Łagowa. Tam też można próbować wodowania z płaskiego fragmentu trawiastego brzegu, ale trzeba go samemu znaleźć w pobliżu jednego z kilku ośrodków dysponujących łódkami wędkarskimi lub kajakami.
Lustro wody całego akwenu dzieli się naturalnie na osiem plos. Z każdego z nich na następne wpływa się przez zwężenie lub zza za zakrętu. Ostatnia, północna, najgłębsza część jeziora na odcinku 750 m od krańca należy do poligonu Wędrzyn, którego granica biegnie dalej równolegle do osi jeziora w odległości 2,5 km na zachód. Wolno tam wpływać, a także dobić do brzegu i wylądować. Po brzegu wolno poruszać się pomiędzy linią brzegową a odwodnym skrajem ścieżki spacerowej i rowerowej okrążającej jezioro, ale już na wejście w głąb lasu należy uzyskać przepustkę. W Łagowie, w najdalej na południe wysuniętym skraju jeziora, kanałem o długości 95 m, szerokości 8 m i głębokości 0,5 m wypływa rzeka Łagowa. Przerzucono nad nią most drogowy o prześwicie 1,8 m. Łagowa wpada do Jeziora Łagowskiego. Pasek lądu, który przecina rzeka, został utworzony przez joannitów.
Jezioro Łagowskie
Ma ono taki sam charakter jak Trześniowskie. Tu też występują przede wszystkim wiatry odbite. Brzeg zachodni porośnięty starymi iglastymi lasami na całej długości jest wyniosły, stromy, na długich odcinkach klifowy, wschodni zdecydowanie niższy, miejscami podmokły, ale też zalesiony i zadrzewiony. Rzeka Łagowa wpada do niewielkiej (2 ha) zatoki na północnym skraju jeziora. To nad jej brzegami leży najstarsza część Łagowa – średniowieczne podzamcze. Po obu jej stronach za półwyspami leżą dwie zatoki: wschodnia (1,8 ha), o podmokłych brzegach i zachodnia (6 ha), nad którą rozwija się współczesna dzielnica Łagowa. Nad nią usytuowane są kąpieliska i pomosty wędkarskie. Trójpalczaste ploso północne przymyka od południa wybiegający ze wschodniego brzegu podmokły półwysep. Pomiędzy nim a brzegiem zachodnim, nad 180-metrowym przesmykiem, na wysokości 15 m przerzucono linię wysokiego napięcia. Za nią od wschodu otwiera się szerokie wejście do zatoki o powierzchni 2,5 ha.
CHCESZ BYĆ NA BIEŻĄCO? POLUB ŻAGLE NA FACEBOOKU
Na jej południowym brzegu znajdziemy kąpielisko z pomostami, należące do schroniska młodzieżowego. Tu można próbować wodowania z plaży. Od tej wysokości przez 350 m w kierunku południowym lustro wody ma szerokość 160 m. Następnie rozlewa się na obie strony do szerokości 500 m, tworząc leżące naprzeciw siebie dwie zatoki. Odtąd, przez następne 2 km aż do południowego krańca Łagowskiego, mijamy tylko jeden pomost należący do ośrodka położonego na wschodnim brzegu. W odległości 200 m od południowego krańca Jeziora Łagowskiego wypływa Łagowa i kieruje się do rzeki Pliszki.
Na wodach obu jezior brakuje żagli, a to za sprawą ogólnie panującego tu przekonania, że nie ma tu odpowiednich do żeglowania wiatrów, a ponadto łodzie przepływające w pobliżu kąpielisk stanowiłyby zagrożenie dla kąpiących się. Pozwalamy sobie nie zgodzić się z takim twierdzeniem – to niezłe akweny – na małe mieczówki.
